- tabe edilmək
- 【動】服従される､ 服属される[ﾌｸｼﾞｭｳｻﾚﾙ､ ﾌｸｿﾞｸｻﾚﾙ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
tabe edilmək
Look at other dictionaries:
məhkum — sif. <ər.> 1. Haqqında məhkəmə tərəfindən hökm çıxarılmış, hər hansı bir cəzaya məhkum edilmiş. Məhkum etmək – haqqında hər hansı bir cəza hökmü çıxarmaq, cəza vermək. Ağır cəzaya məhkum etmək. – . . Belə ki, onu <məhkəmə> öz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
normalaşdırılmaq — f. Norma qoyulmaq, normaya tabe edilmək, hədd təyin edilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
demokratikləşdirilmək — məch. Demokratik hala salınmaq, demokratizmə tabe edilmək, demokratizm həyata keçirilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həraçilik — is. 1. Hər hansı dövlətin yeritdiyi silahlanma və müharibəyə hazırlaşma siyasəti. // Bir ölkədə hərbçilərin siyasi ağalığı və ölkənin bütün təsərrüfatının qəsbkar müharibə məqsədlərinə tabe edilməsi; militarizm … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ovsunlanmaq — məch. Mövhumatçıların təsəvvürüncə: ovsunla özünə tabe edilmək, təsiri altına alınmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əmr — 1. is. <ər.> 1. Bir işin görülməsi üçün verilən hökm, göstəriş. <İskəndər:> Gərək hər əmrimə baş əysin cahan; Ovcumda top kimi oynasın dövran. A. Ş.. . . Müqim bəy xanımın tapşırığını bir əmr kimi yerinə yetirmişdi. S. R.. Əmr etmək – … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
allah — is. <ər.> 1. Bütün kainatın yeganə yaradıcısı və idarə edəni; Yaradan, Tanrı, Rəbb. Lap qabaqlar Allahdan başqa heç kim yox imiş. . (Əsatir). Allahın qəzəbi tutur, Adəmlə Həvvanı cənnətdən qovur. . (Əfsanə). Qorqmazam bu dünyada heç… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
halal — sif. <ər.> 1. İslam dininin ehkamlarına görə yeyilməsinə, işlədilməsinə və ya özünə mal edilməsinə icazə verilən (haram əksi). // köhn. Kəbinli, nikahlı; qanuni. Əsmər yenə şəriətin hökmüncə <Məmmədbağırın> halal arvadı olub qalırdı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
icrasız — sif. və zərf Yerinə yetirilməmiş, əməl edilməmiş, həyata keçirilməmiş. Evdə uşaq heç bir rejimə tabe olmadan yaşayarsa, məktəbin verdiyi tapşırıqlar da icrasız qalar. Az. qad … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
